Historia Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym
Autor: ks. Andrzej Grefkowicz
Odnowa w Duchu Świętym na świecie
Wiosną 1966 r. dwaj wykładowcy Uniwersytetu Duquesne w Pitttsburghu, niezadowoleni ze swojego dotychczasowego życia chrześcijańskiego, postanowili rozpocząć własne duchowe poszukiwania, by ożywic swoją wiarę. W sierpniu tego roku natknęli się na książkę „Krzyż i sztylet” poświęconą działalności Dawida Wilkersona, pastora zielonoświątkowego, który w sposób niezwykle skuteczny prowadził ewangelizację wśród gangów młodzieżowych Nowego Jorku. Drugą pozycją, która wywarła duży wpływ na wspomnianych profesorów, była książka Johna Sherilla „Oni mówią innymi językami”. Ta z kolei opisywała dzieje odnowy zielonoświątkowej w Ameryce. Wykładowcy nawiązali kontakty z zielonoświątkowcami, na skutek których, podczas zainicjowanej modlitwy wstawienniczej, otworzyli się na nadzwyczajne dary Ducha Św.
W połowie lutego 1967 r. profesorowie Duquesne wraz z czterema osobami, które również miały za sobą doświadczenie charyzmatyczne i grupą studentów postanowili odbyć rekolekcje prowądzace do ożywienia wiary. Rozważania były oparte na czterech pierwszych rozdziałach Dziejów Apostolskich. W sobotni wieczór wielu z obecnych doświadczyło zjawiska, które wkrótce zostało uznane za centralne doświadczenie Odnowy, a które zaczęto nazywać chrztem w Duchu Świętym, bądź wylaniem Ducha Świętego. Kevin i Dorothy Ranaghan tak opisują tamten wieczór: „Para narzeczonych, Poul Grey i Vlarvanne Springle, słyszeli o chrzcie w Duchu i pragnęli go otrzymać. Zwrócili się do Ralpha Keifera z prośbą, by modlił się z nimi, ażeby Duch Święty zaczął w pełni działać w ich życiu. (Ralph Keifer był jednym z czterech rekolektantów, którzy już otrzymali chrzest w Duchu Świętym). Weszli po cichu na wyższe piętro, z dala od tłumu i tu, wśród modlitwy zostali głęboko dotknięci Duchem Chrystusa. Duch ten przejawił się wkrótce przez dar języków, w jakich oboje młodzi zaczęli chwalić Boga. Po chwili postanowili wrócić na dół do swojej grupy, nic nie mówiąc o tym co zaszło.
Patti dzisiaj
Nie wiedzieli jednak, że równocześnie jedna z dziewczyn, studentka Duquesne, Patti Gallagher, jakby pociągnięta przez kogoś, weszła do kaplicy i tam odczuła prawie namacalnie obecność Ducha Chrystusa. Przestraszona wyszła z kaplicy i w pośpiechu zawołała pozostałych, żeby razem z nią tam weszli. Członkowie grupy pojedynczo lub parami, udali się do kaplicy. I kiedy wszyscy zebrali się na modlitwę, zstąpił na nich Duch Święty. Nie było w tym kierunku żadnej sugestii, żadnych pouczeń, jak postępować. Po prostu ludzie spotkali Ducha Świętego, podobnie jak inni spotkali go przed kilku tygodniami. Jedni chwalili Boga w nieznanych językach, inni cicho płakali z radości, jeszcze inni modlili się i śpiewali. Modlili się tak od dziesiątej wieczór do piątej rano.”
Z czasem katolicka Odnowa zaczęła się rozszerzać obejmując kampus uniwersytecki w South Bend i uniwersytet państwowy stanu Michigan. Wśród studentów tego ostatniego w Ann Arbor powstała wspólnota Word of God, gdzie wkrótce rozpoczęto wydawanie pierwszego miesięcznika Odnowy w Duchu Świętym „New Covenant”. Uniwersytet Notre Dame stał się natomiast ośrodkiem rozpowszechniania książek, broszur, taśm magnetofonowych i kaset promujących Odnowę w Duchu Świętym.
O niezwykłej żywotności ówczesnej Odnowy może świadczyć fakt, że w niespełna siedem lat później, w czerwcu 1974 r. międzynarodowa konferencja na temat Odnowy Charyzmatycznej w Kościele katolickim zgromadziła ok. 30 tys. uczestników, wśród których znalazło się 19 biskupów (wśród nich kard. Leo Suenens), 700 księży i wiele zakonnic i zakonników. Wkrótce amerykańskie „przebudzenie” zaczęło rozszerzać się na inne kontynenty. W wielu miastach przy parafiach zaczęli się zbierać ludzie, aby wspólnie modlić się, wielbić Boga, czytać Pismo Święte, dzielić się swoim doświadczeniem chrześcijańskiego życia…
Do Polski Odnowa w Duchu Świętym dotarła w 1975 r. Pierwszymi jej propagatorami byli: ks. Marian Piątkowski (Poznań), ks. Bronisław Dembowski (Warszawa), o. Adam Schulz SJ, ks. Andrzej Grefkowicz (Warszawa), o. Józef Kozłowski SJ (Łódź) i ks. Franciszek Płonka (Kraków).